دروغ بود دروغ فریب بود فریب بیا کنار دلم بنشین دیگر نمی شنود گوش ما صدای لطیف دگر به باغ نمی خواند آن پرندۀ شاد به چشمها باید نگاه کرد و گریست دگر به محفل یاران صفای دیرین نیست کجاست نم نم باران ؟ کجاست جنگل سبز ؟ در آن سفر که شب از لای ِ بوته هــا می رفت . مِه آمد آن طرف ِ کوه ، بی خیال نشست، و گم شدیم در آن راه ِ مِه گرفتۀ تار نیافتیم حقیقت را . و راه ما به باغ ِ سبز می پیوست ، تمام ِ روز به دنبال باغ گشتیم دروغ بود دروغ فریب بود فریب .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: